Ηλεκτρονική ψηφοφορία: προοπτικές, πλεονεκτήματα, επιφυλάξεις

11.01.2021 14:54 Τηλεδιάσκεψη

Δελτίο Τύπου

«Ηλεκτρονική ψηφοφορία: προοπτικές, πλεονεκτήματα, επιφυλάξεις» ήταν το θέμα της διαδικτυακής συζήτησης που διοργάνωσε το Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής τη Δευτέρα 11 Ιανουαρίου.

Τη συζήτηση άνοιξε ο Κυριάκος Πιερρακάκης, υπουργός Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης, που επεσήμανε ότι η συζήτηση για την ηλεκτρονική ψήφο σε κλίμακα εθνικών εκλογών δεν είναι τόσο μία τεχνολογική συζήτηση, αλλά μια πολιτική συζήτηση, κι έχει να κάνει με το πόσο ο κόσμος εισπράττει την τεχνολογία, με το πώς η κοινή γνώμη αντιλαμβάνεται και εμπιστεύεται την τεχνολογία ή όχι. «Αν έπρεπε να είμαι πολύ κάθετος, θα έλεγα πως δεν είμαστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο στην Ελλάδα σε επίπεδο εθνικών εκλογών, θα έπρεπε να γίνεται ολοένα περισσότερο σε επίπεδο σωματείων, ενώσεων. Βήμα βήμα, από κάτω προς τα πάνω» σημείωσε ο υπουργός, τονίζοντας ότι, χρονικά προηγείται το να χτίζεις αξιοπιστία απέναντι στα συστήματα που χρησιμοποιείς. Το σημείο-κλειδί είναι να συνεχίσουμε επενδύοντας σε συστήματα τα οποία ανακοινώνουμε καθημερινά για να βοηθάμε την αλληλεπίδραση του πολίτη με το κράτος, υπογράμμισε ο Κ. Πιερρακάκης, προσθέτοντας ότι, η τεχνολογία είναι ουδέτερη μεν, αλλά αν αξιοποιηθεί σωστά, μπορεί να συμφιλιώσει τον πολίτη με το κράτος, αλλά και να επικουρήσει τη δημοκρατία. Είναι κάτι για το οποίο θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε.

Ακολούθησε η παρέμβαση του Γιώργου Στεργίου, Γραμματέα Π.Ε της Νέας Δημοκρατίας, που τόνισε ότι οι ανάγκες και οι δυνατότητες προϋπήρχαν, αλλά αυτό που έλειπε ήταν η πολιτική βούληση, προσθέτοντας ότι, ο πρωθυπουργός μαζί με τους αρμόδιους υπουργούς αποτελούν «τον επιταχυντή ψηφιοποίησης της χώρας», κάνοντας επιπλέον λόγο για διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε αυτούς που βλέπουν προς το μέλλον και σε εκείνους που επαναπαύονται στη στασιμότητα. Υποστηρίζοντας την ηλεκτρονική ψηφοφορία σε επίπεδο εργατικών σωματείων και επιστημονικών οργανώσεων, επεσήμανε επίσης την αξιοποίηση της τεχνολογίας στις εσωκομματικές διαδικασίες, θυμίζοντας τη μεγάλη συμμετοχή στην εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στο «τιμόνι» της Νέας Δημοκρατίας πριν από πέντε χρόνια, παρότι ήταν τότε  αουτσάιντερ, γιατί «εξέφρασε την αγωνία ενός ολόκληρου λαού, όπως αποδείχθηκε από την εξέλιξη των πραγμάτων και την ανάδειξή του ως πρωθυπουργού». Άρα, το διακύβευμα είναι σημαντικό και ο περαιτέρω εκδημοκρατισμός των κομμάτων περνάει κυρίως μέσα από την αύξηση της συμμετοχής και τη συνδιαμόρφωση πολιτικών και όχι την επιβολή τους από πάνω προς τα κάτω. Ο κ. Στεργίου κατέληξε τονίζοντας ότι υπάρχει επίσης προοπτική για τη λειτουργία των κομμάτων, με ηλεκτρονικά δημοψηφίσματα για αξιολόγηση πολιτικών, αλλά και για την εκλογή των οργάνων τους.

Ο Θεόδωρος Χατζηπαντελής, καθηγητή στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, ανέφερε ότι το θέμα δεν είναι καινούριο, π.χ. η εξ αποστάσεως εκπαίδευση υπήρχε στην Αυστραλία από τη δεκαετία του ’60 και επικαλέστηκε την απόφαση 519/2015 του Συμβουλίου της Επικρατείας σύμφωνα με την οποία δεν έγιναν δεκτές οι ενστάσεις που είχαν κατατεθεί με αφορμή το νόμο 4009/2011 που προέβλεπε την εκλογή πρυτάνεων με ηλεκτρονική διαδικασία. Στο σκεπτικό της απόφασης αναφέρεται ότι η ψηφιοποίηση της εκλογικής διαδικασίας αποσκοπεί στην εξασφάλιση της ασκήσεως του εκλογικού δικαιώματος σε περίπτωση που αυτή δεν μπορεί να ασκηθεί με φυσική παρουσία, αλλά και ότι διασφαλίζονται οι απαραίτητες προϋποθέσεις εγκυρότητας. Ο κ. Χατζηπαντελής ξεδίπλωσε στη συνέχεια ένα πλήρες σχέδιο για την ηλεκτρονική ψηφοφορία με το οποίο θα μπορούσαμε να απαλλαγούμε από τη δέσμευση των ψηφοφόρων σε ένα εκλογικό κέντρο, που θα σήμαινε και την κατάργηση του καθεστώτος των ετεροδημοτών, επισημαίνοντας  επίσης ότι είναι απαραίτητο να υπάρχει, όπως στις περισσότερες χώρες, μία «αρχή εκλογών» υπό τον έλεγχο του κοινοβουλίου, που θα είναι υπεύθυνη για τις εκλογικές διαδικασίες. Κάθε μεταρρύθμιση, κατέληξε, πρέπει να στοχεύει, όχι στο να πλησιάζει τις εκλογές ο ψηφοφόρος, αλλά οι εκλογές τον ψηφοφόρο.

Υπό το πρίσμα του νομικού-συνταγματολόγου, προσέγγισε το θέμα η Φερενίκη Παναγοπούλου, επίκουρη καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, η οποία εξέτασε αν εγείρονται ζητήματα συνταγματικότητας στις διάφορες μορφές της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Κάτω από το αυστηρό πρίσμα των συνταγματικών αρχών για τις Βουλευτικές εκλογές, ανέφερε τις απαιτήσεις για άμεση, καθολική, μυστική και υποχρεωτική ψηφοφορία, με ταυτόχρονη διενέργεια εκλογών και εξασφάλιση της ελεύθερης και ανόθευτης εκδήλωσης της βουλήσεως, όπως και της ισότητας της ψήφου. Όπως τόνισε, η ηλεκτρονική ψηφοφορία δεν νοθεύει, αλλά αντίθετα υποβοηθά την εξασφάλιση των αρχών αυτών, εφόσον υπάρχει ισχυρή ταυτοποίηση του εκλογέα και ισχυρά συστήματα διεξαγωγής των εκλογών που αποτρέπουν «επιθέσεις», επισημαίνοντας επίσης ότι θα πρέπει να υπάρχουν και εναλλακτικές δυνατότητες για όσους στερούνται ψηφιακών ικανοτήτων. Στη συνέχεια, η κα Παναγοπούλου συμφώνησε με την πρόταση του κ. Χατζηπαντελή για την «αρχή εκλογών», λέγοντας ότι είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει ένα θεσμοθετημένο όργανο που ελέγχει τις διαδικασίες των εκλογών και, με τη σκέψη ότι η τεχνολογία δεν είναι εχθρός της δημοκρατίας, αλλά σύμμαχος της, συμπέρανε, ότι το ζήτημα δεν είναι αν επιτρέπεται συνταγματικά η ηλεκτρονική ψηφοφορία, αλλά στο πώς να επιτρέπεται.

Τη συζήτηση συντόνισε ο Πάνος Σταθόπουλος, διευθυντής του Επιστημονικού Συμβουλίου του ΙΔΚΚ.

Αναζήτηση

Συγνώμη, δεν βρέθηκαν αποτελέσματα.