Την ανάγκη μείωσης του ψηφιακού χάσματος στην εκπαίδευση επεσήμανε η αρμόδια Επίτροπος για θέματα Καινοτομίας, Έρευνας, Πολιτισμού, Εκπαίδευσης και Νεολαίας κα. Mariya Gabriel, κατά τη διάρκεια διαδικτυακής συζήτησης με τίτλο «Πώς διαμορφώνει ο κορωνοϊός το μέλλον της εκπαίδευσης» που διοργάνωσαν την Πέμπτη 14 Μαΐου 2020 το Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής και το Martens Centre for European Studies με τη συμμετοχή της κας Επιτρόπου, της Υφυπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων κας Σοφίας Ζαχαράκη και του Καθηγητή Giovanni Orsina, Διευθυντή της Σχολής Διακυβέρνησης του Πανεπιστημίου Luiss-Guido Carli της Ρώμης
Η Επίτροπος επεσήμανε ότι δόθηκε μια πολύτιμη ευκαιρία η οποία πρέπει να αξιοποιηθεί καθώς οι χώρες οφείλουν να διδαχθούν η μία από την άλλη στον τρόπο αντιμετώπισης της πρόκλησης της εκπαιδευτικής ψηφιακής μετάβασης. Η κα Gabriel τόνισε ότι από την Επιτροπή τέθηκε αμέσως ως προτεραιότητα ο συντονισμός για την προώθηση βέλτιστων πρακτικών στην ψηφιακή εκπαιδευτική μεθοδολογία και αναδείχθηκε η σημασία οι μαθητές να ενισχυθούν με τις απαραίτητες δεξιότητες και εξοπλισμό ώστε κανένα παιδί να μη μείνει πίσω.
Σημείωσε ότι από την κρίση αναδείχθηκε το πρόβλημα της ανεπαρκούς συνδεσιμότητας των μαθητών όλων των περιοχών με την ψηφιακή εκπαίδευση, αλλά και της έλλειψης του απαραίτητου εξοπλισμού.
Προανήγγειλε μάλιστα ότι σε αυτό το πλαίσιο κινείται το action plan της Επιτροπής για την παιδεία την επόμενη περίοδο.
Από την πλευρά της, η Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων κα. Σοφία Ζαχαράκη αναφέρθηκε στις εκπαιδευτικές πολιτικές που έχει αναπτύξει η χώρα μας το τελευταίο διάστημα. Εκτίμησε ότι η πανδημία λειτούργησε ως ψηφιακός επιταχυντής, καθώς μέσα σε λίγες ημέρες ενισχύθηκαν οι υφιστάμενες διαδικτυακές πλατφόρμες αλλά προσφέρθηκε και πλατφόρμα σύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης και δημιουργήθηκε ψηφιακό εκπαιδευτικό περιεχόμενο από χιλιάδες εκπαιδευτικούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις 13 Μαρτίου είχαν λογαριασμούς στο ψηφιακό εκπαιδευτικό περιβάλλον περίπου 90 χιλιάδες μαθητές και σε μόλις δέκα ημέρες ο αριθμός αυτός είχε γίνει πάνω από ένα εκατομμύριο. Συγχρόνως λειτουργούν εκατοντάδες χιλιάδες ψηφιακές τάξεις.
Σημαντική πρόκληση, ανέφερε η κυρία Ζαχαράκη, ήταν η έλλειψη του απαραίτητου εξοπλισμού τόσο στα σχολεία όσο και στους μαθητές προκειμένου να υπάρξει πλήρης πρόσβαση στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση, κάτι που στη χώρα μας αντιμετωπίζεται τόσο με την αξιοποίηση ευρωπαϊκής χρηματοδότησης, όσο και τις σημαντικές δωρεές ιδιωτών που ευαισθητοποιήθηκαν άμεσα. Όπως υπογράμμισε «στόχος μας είναι ο περιορισμός των ανισοτήτων στην ψηφιακή πρόσβαση των μαθητών στην εκπαίδευση».
Η Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων ζήτησε να διατεθούν επιπλέον ευρωπαϊκά κονδύλια για την ψηφιακή εκπαίδευση των καθηγητών, καθώς εξήγησε πως είναι εντελώς διαφορετική διαδικασία η εξ αποστάσεως από την δια ζώσης διδασκαλία. Ενημέρωσε ότι το Υπουργείο ετοιμάζει ένα μεγάλο πρόγραμμα για την ενίσχυση της ψηφιακής κατάρτισης των εκπαιδευτικών που θα ξεκινήσει στις αρχές της νέας σχολικής χρονιάς σε συνέχεια προγραμμάτων που ήδη τρέχουν από το ΙΕΠ και άλλους φορείς, πανεπιστήμια ή την υπηρεσία etwinning.
Η κυρία Ζαχαράκη κατέληξε λέγοντας «οι προκλήσεις είναι κοινές στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Τώρα, η πρόκληση είναι να επιστρέψουν οι μαθητές στα θρανία, αλλά και να καλυφθούν με δημιουργικό και ουσιαστικό τρόπο οι ανάγκες των μαθητών που αναγκαστικά θα μείνουν στο σπίτι για λόγους υγείας. Έχουν εξαχθεί σημαντικά συμπεράσματα ως προς τις ανάγκες, τα οποία θα αξιοποιηθούν στο επόμενο στάδιο αντιμετώπισης της πανδημίας, για όσο αυτή διαρκέσει. Συμπεράσματα που θα μας είναι χρήσιμα για τον συνολική ψηφιακή αναβάθμιση της εκπαίδευσης χωρίς να μειώνεται σε τίποτα η αναντικατάστατη άμεση σχέση δασκάλου και μαθητή».
Υπερθεματίζοντας σε αυτή την κατεύθυνση ο Καθηγητής Giovanni Orsina, Διευθυντής της Σχολής Διακυβέρνησης του Πανεπιστημίου Luiss-Guido Carli της Ρώμης, τόνισε ότι ορθώς το ευρωπαϊκό εκπαιδευτικό σύστημα μπήκε στην ψηφιακή διαδικασία για να αντιμετωπίσει την κρίση της πανδημίας, «ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το σχολείο είναι κοινότητα, ανταλλαγή ιδεών, δημιουργία αρχών και τρόπου σκέψης. Μέσα από την κοινή πορεία μαθητών και καθηγητών διαμορφώνεται η κουλτούρα της κοινωνίας. Κατέληξε λέγοντας ότι η τεχνολογία μπορεί να έχει συμπληρωματικό ρόλο αλλά δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον πυρήνα της μάθησης».